24 januari 2021 zondagsbrief                                        PG Doezum    

Geef licht aan vluchtelingenkinderen in Griekenland

Natte tenten, onvoldoende sanitair en te weinig eten. Zo wachten duizenden vluchtelingen, waaronder veel kinderen, in Griekse vluchtelingenkampen. Ze zijn hier aangekomen uit landen als Afghanistan, Syrië, Congo en Ethiopië, op zoek naar warmte, veiligheid en een betere toekomst. Is dit de plek waar ze eindigen? Hun situatie is urgenter dan ooit. Kerk in Actie werkt in Griekenland samen met 3 partnerorganisaties. Samen geloven we dat vluchtelingen recht hebben op een beter leven. We helpen met voedsel, kleding en onderwijs en proberen hen op een betere plek te krijgen. Ook investeren we in de landen van herkomst in een beter leven voor kinderen.

De kerkenraad wil de collecte van deze zondag bestemmen voor de vluchtelingenkinderen op Lesbos. De nood is daar hoog en hulp is dringend nodig. Wij bevelen deze collecte van harte bij u aan en hopen dat u uw steentje wilt bijdragen om deze nood te helpen lenigen. Het is de bedoeling dat  het binnengekomen bedrag wordt verdubbeld door de Diaconie en dan wordt overgemaakt naar Kerk in Actie.

U kunt uw bijdrage overmaken op rekeningnummer

Diaconie:  NL68 RABO 0323 7462 25 t.n.v. Diaconie Prot. Gemeente Doezum

Onder vermelding van: collecte d.d. 24 januari vluchtelingen Lesbos.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Meditatie: Ds. Landman, Grijpskerk

Schriftlezingen: 1 Samuël 3:1-10 en Marcus 1:14-20

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Voor deze zondag reikt het rooster twee teksten aan die gaan over geroepen worden: de Heer die Samuël roept en Jezus die zijn eerste leerlingen roept.

Horen we Gods Stem?

Met bijzonder veel genoegen lees ik oudtestamentische verhalen.

Net als veel andere verhalen bevat ook deze tekst humor – jazeker. Humor zoals in een stripverhaal waarin een ziener voorkomt die de naam ‘Xinix’ draagt.

Zo is het hier een priester, een godsman die Gods stem niet hoort (‘k Hoornix)

Dan word je als priester wel effe in je hemd gezet. Dat de godslamp nog niet gedoofd was, draagt een dubbele betekenis in zich: het kan de tijdsaanduiding betekenen: tegen het einde van de nacht; maar ook dat de Heer nog net wel in deze tempel toefde. Het einde van de nacht en het einde van een verduisterd, verminderd godsbesef - om beide betekenissen vast te houden. De priester Eli begrijpt pas bij de derde keer, dat het de Here God is, die Samuël roept. De Here God heeft dus vier keer moeten roepen. Hoogst uitzonderlijk! Een verhaal

waarin drie keer voorkomt is al bijzonder. De oude man had ’t niet opgemerkt en Samuël wist er nog niet van. Eli is het kwalijk te nemen; de jongeman gaat in dezen vrij uit;  hij kon Gods stem nog niet kennen, nog niet herkennen.

En wij? – zo kom ik tot vragen die ons betreffen -herkennen wij Gods stem met de Bijbel in onze hand? met zoveel kennis van zaken, kunnen wij Gods stem wel horen? En zo ja, willen wij die wel horen? Daarmee vervolgend: willen we die roepstem wel beantwoorden? Willen we wel gehoor geven aan de roep om te volgen, om er daadwerkelijk, met lijf en leden te zijn voor de Heer? Of we Gods stem wel kunnen horen? Misschien denkt u: ja, vroeger, in vroegere tijden toen sprak God nog met de mensen, maar nu, nu zwijgt Hij. Nooit wordt er meer iets van Hem vernomen.                                                                                                                               

                                                 ‘Hier ben ik, u hebt me toch geroepen?’                                                      

Dit is een reactie die ik begrijpelijk vind. Maar ons begrip van                       

God zorgt toch voor onbegrip - een (kleine) uitweiding - Ik zal pleiten voor een verruiming van het horen van Gods stem en daarna toch ook weer voor een toespitsing/beperking. Want niet alles wat we horen, is Gods Stem.

Ons denken over God en Zijn spreken is zeker bepaald door de kerkelijke uitspraak (synode van Assen, Geelkerken 1926) dat als God spreekt – door de ezel van Bileam – dan zijn Zijn woorden zintuigelijk waarneembaar. Dat wil zeggen: Gods spreken was middels een micro-foon op te nemen en weer af te spelen en na te luisteren. Letterlijk, zoals het staat vermeld, zo moeten wij dit opvatten!  Deze opvatting doet toch wel bijzonder tekort aan de Bijbel en aan Godsbegrip. Zeker in deze tijd. (voor nieuwere inzichten leze men van ds. W. Slob ‘Van God spreken’). Deze kerkelijk uitspraak is zeer sterk bepaald door een visie afkomstig van het opkomende fundamentalisme dat sinds de Eerste Wereld Oorlog opkwam – eerst in Amerika en vrij spoedig daarop ook in Europa.  - een proces dat eigenlijk nog steeds gaande is. –

Een duidelijke synodale uitspraak maar met een uiteindelijk negatief effect. Want het betreft een indringende beperking van Gods spreken. De kerk kende namelijk aan De Schrift een meervoudige betekenis toe. Dus niet alleen een letterlijke opvatting maar ook de geestelijke, de mystieke en zelfs de verborgen zin. Zo dit aan De Schrift werd toegekend, zo kende men dit eigenlijk ook aan God in de wereld toe. In de bijbel wordt Gods spreken immers heel divers ervaren en geduid. God spreekt en handelt door de geschiedenis, in het onweer (zelfs Jezus verwijst hiernaar: de één hoort een donderslag (Joh 12.29) en de ander hoort Gods stem die zegt: “Ik heb Hem verheerlijkt en zal Hem nogmaals verheerlijken!’ Koning David wist God te duiden in de moerbeibomen.

In het boek ‘De zwijgende God’ van prof De Moor en Korpel wordt uitvoerig melding gemaakt dat “de Stem van God” op zeer veel verschillende manieren gehoord kan worden – juist/ook in de Bijbel. Het voert te ver om dit allemaal nader toe te lichten. Duidelijk moge zijn, Gods Stem werd veelvuldig en op velerlei wijze gehoord. Op een wijze zoals wij kennen in ‘Menigerlei genade’ – op velerlei wijze aanwezig. En dan de woorden van profeten die zeggen “Zo zegt de Here God …”.  (veelvuldig)De grote vraag is natuurlijk: is al dat spreken in Zijn Naam wel Gods Stem?  Of is dit onze eigen menselijke gedachte en uitleg ervan? Een vraag die ook in de Bijbel is gesteld en als antwoord is gegeven: Wanneer het uitkomt wat de profeet zegt, dan is het Gods Woord geweest. (Deut 18. 21v). Kortom, er zullen gesproken woorden zijn gepresenteerd als ‘Gods Woorden’. Tal van godswoorden zijn afgevallen - gewogen en te licht zijn bevonden. De ware woorden zullen zijn opgetekend in de Bijbel; de onware zijn er buiten gelaten.

Zo geldt voor mij, dat al ons spreken over de Here God moet worden gefilterd. En als filter wil ik gebruik maken van zijn eigen Naamsopenbaring aan Mozes. Aldaar zegt de Here God van zichzelf: “Here, Here God, barmhartig en genadig, lankmoedig en groot van goedertie-renheid en trouw, goedertierenheid bestendigend en ongerechtigheid en zonde vergevend, maar de ongerechtigheid bezoekend tot in het 3-de en 4-de geslacht.” (Ex. 34. 6v)

Duidelijk is, dat waar de roep om barmhartigheid, genade, vergeving etc. klinkt, dat dáár de stem van de Heer gehoord kan worden. (het lied: ‘Ubi caritas Deus est’) Dat betekent dat wij, mensen, ons altijd moeten afvragen, ons moeten afstemmen, ‘tunen’ op de juiste golflengte om ontvangst te krijgen. Horen wij de deze roep?, horen wij deze stemmen en dat te midden van allerlei geroep en geschreeuw? Want in de veelheid van geluiden, klinkt volop en vaak overluid de roep om eigen volk/land eerst, de claim op het meeste, om ‘ikke, ikke’, om als eerste gevaccineerd te moeten worden. En al deze stemmen overschreeuwen de stem van de Heer.

Wij mensen kunnen dus wel de Stem van de Heer horen, maar willen we dat ook? Het vraagt om verstilling, om zelfonderzoek en om bereidheid daarvoor.

Een heel persoonlijke zaak en aangelegenheid die voor de samenleving grote gevolgen heeft.

Oprechte bereidheid, groter dan de angst voor en de zucht naar de kiezers van de regeringspartijen die nu hun spijt betuigen in de zaak van kinderbijslag affaire. Kabinetten lang is stem van de benadeelden (roep om rechtvaardigheid, barmhartigheid, …) nooit gehoord; hun stem is zelfs weggeduwd.

Oprechte inzet wordt dus gevraagd voor de Samenleving zoals God die voor ogen heeft: Zijn Rijk. Daarvan heeft Jezus getuigd: om anders dan gewoonlijk, gebruikelijk te leven, afwijkend van het gangbare, anders dan de menselijke neiging: ik eerst, of ik het maar goed heb, dat ik … , ikke, .. . Jezus zet zich in waar God voor staat; voor een samenleving waar mensen het samen goed hebben, waar mensen, groot en klein, behoeftig en welvarend, roofdier en prooidier (Jesaja) het samen kunnen redden. Ze trekken samen op, grasetend en niet elkaar!

Van dat visioen hebben we met kerst vol overgave gezongen: vrede op aarde.

Dan is het nu de vraag: willen we dat visioen volgen?, komen we in beweging om de Stem van God, van Jezus te volgen?

Daartoe worden we geroepen. Het is aan ons om te antwoorden! Juist in deze tijd, een tijd waarin we worden teruggeworpen op onszelf. De vraag is ‘hoe stellen we ons op?’ eng, afgewend of toch betrokken op elkaar en zoeken naar mogelijkheden om er te zijn voor de ander? – om zelfs in deze beperkende, restrictiebepalende tijd Gods aanwezigheid te laten oplichten. Moge Samuëls verhaal ons aansporen te antwoorden met ‘hier ben ik’.

Jezus die langs het water liep en alle mensen toe hem riep …

Hij spreekt ons hart aan heden, en wenkt ons met zich mede, …

Hij heeft en zal ons geven, de Eeuwige te leven.  (LB 531)

GEBED

Heer van het leven, onze God, in het verborgene, U danken wij voor uw Stem die tot ons komt, vanuit uw Woord, door Jezus, door uw Geestkracht in ons leven. Dank dat Ge ook ons betrekt bij uw komende Samenleving, een rijk van zorg en vrede. Wij bidden u, dat ook wij uw Stem zullen horen, dat we die zullen verhoren / antwoorden met ‘hier ben ik’, beschik-baar om in dienst te staan van uw Rijk. Wij dragen aan u op een wereld die klem gezet wordt in de tang genomen door een virus en door beperkende maatregelen. Wees met uw Geest ons nabij, geef ons de kracht om staande te blijven, om ons daadwerkelijk in te zetten voor uw Naamsopenbaring, God van liefde dat het ons sterkt, bemoedigt en hoop geeft.

Wij dragen aan U op wie in de tang genomen zijn door de economie, die vertoeven in de donkere nachten van hun ziel, met zelfs de dood voor ogen, die in afhankelijkheid, in eenzaamheid hun dagen doorbrengen in gemis aan liefde, aan een geliefde, in gemis aan zorg en aandacht. in stilte noemen wij u de namen van hen die ons dierbaar zijn, in stilte zeggen wij u wat diep in ons hart ons bezwaart, waaraan geen woorden zijn te geven ….

Heer, verhoor ons en zo bidden wij: ONZE VADER. Amen

Een lied voor het uitzicht op ‘t einde van de huidige restricties voor de samenleving

(t.: Martin de Geus; mel.: Psalm 72)

Er is een stilte die kan zingen,  een zwijgen dat vervoert,

maar nu de lofzang weer mag klinken zijn wij verrukt, ontroerd.
O God, U loven is ons leven,  U prijzen zij aan zij -
welke gevaren ons omgeven,  U was en blijft nabij.

                          Moest Jona in een vis verblijven, zijn bidden werd verhoord;
                          moest Zacharias maanden zwijgen, zijn lofzang klinkt nog voort.
                          Ook onze samenzang verstilde,  een leegte daalde in -
                          dit lied wil ons opnieuw verbinden, bezingt een nieuw begin.
Laten wij opstaan en God danken  dat Hij ons heeft behoed,
Hem loven om het licht, de klanken  waarmee Hij ons begroet.
De tijd van afstand is vergleden,  het leven neemt een keer.
Wij wensen hier elkaar de vrede  van Christus onze Heer.

Uit de gemeente

Wij denken aan

-fam. Veenstra (Peebos 13) nu man, vader en opa de heer Ate Veenstra is overleden in de leeftijd van 84 jaar. Vanaf deze plaats willen wij als gemeente hen veel sterkte wensen om dit verlies te verwerken en wensen hun toe dat zij Gods nabijheid in deze moeilijke periode mogen ervaren.

-mevr. Anneke Poelman die in het ziekenhuis wordt verpleegd.

Haar adres: Ny Smellinghe afd. A3 kamer 301 bed 2, Compagnonsplein, 9202 NN Drachten

-mevr. Keulen die maandag is opgenomen in Ny Smellinghe. Wanneer u haar een kaartje wilt sturen kan dat naar haar huisadres (Prov. weg 52).

Mevr. De Jong en mevr. Hofstede mochten weer thuiskomen uit het ziekenhuis.

De bloemen gaan deze week met een hartelijke groet en beterschapswensen naar Harm-Jan van der Til.

Zondag 31 januari is er weer een onlinedienst om 9.30 uur.

 ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------